Chełmno nam Nerem-
miejsce w którym zabójstwo było
codzienno¶ci±,
mordercom było bliżej
do potworów, aniżeli
ludzi. W powietrzu unosił się
zapach ¶mierci.
Swój żywot
zakończyło
tam ok. 300 tys.
Żydów,
Cyganów, Polaków. Niewinnych mężczyzn,
kobiet i dzieci. Niemcy nie znali
lito¶ci.
Podczas łapanek „dorywali” niemalże
każdego!
Mało komu udało się
uciec. Z gorycz±
w sercu i łzami na
policzkach byli wrzucani do
samochodów. Czekała ich pewna
¶mierć.
Rozstrzelanie? Spalenie? A może
duszenie się
w niemiłosiernym bólu, przez podł±
kroplę
trucizny? Tamci mówili, ze wioz±
ich do obozu pracy, lecz tak naprawdę
najwięcej
pracy miał tam kostuch, zbieraj±cy
dusze umarłych do bram niebios.
Wła¶nie
do tego miejsca 6 paĽdziernika
udali się
uczniowie klas 2a, 2c i 3b pod
czujnym okiem opiekunów: p. Elżbiety
Feliniak, p. Ireny Gierba, p.
Mirosławy Szrama i p. Urszuli
Wysockiej. Wybrali¶my się
do miejsca podłych uczynków naszych
zachodnich s±siadów.
Niektórzy z nas pojechali oddać
hołd zmarłym, inni poznać
cał±
prawdę,
a jeszcze inni po prostu się
dokształcić.
Wyprawa ta była wyj±tkowym
przeżyciem,
czasem wyciszenia, uduchowienia,
„wczucia się” w sytuację.
Niektórzy wychodzili z tamtejszego
muzeum ze łzami w oczach,
wspominaj±c okrucieństwa
zadane naszym Rodakom. Głównym
tematem rozmów były wydarzenie,
które miały tam miejsce ok. 60 lat
temu. Zbiorowe mogiły i resztki
pieców krematoryjnych poruszyły
wyobraĽnię
wielu z nas.
Mieszkamy tak blisko,
a jednak wielu z nas jest tak dalego
od poznania prawdy. Każdy
mieszkaniec powinien odwiedzić
muzeum, które aktualnie znajduje się
na terenie byłego obozu zagłady. Od
1941r. do (pocz±tku)
1944r. zginęło
tam ok. 300 tys. naszych przodków.
Także z
Władysławowa ! Z Kun i Chylina!
Cztery. Tylko taka
liczba osób zdołała uciec z tego
miejsca, zbiegła
¶mierci.
A jeden ze skazańców,
czekaj±c
na ¶mierć
z r±k
Niemców, napisał własn±
krwi±
tak:
„Wzięto
nas od starca do niemowlęcia
między
miastem Koło, a D±bie.
Wzięto
nas do lasu. Tam nas gazowano i
rozstrzeliwano, a potem palili. Otóż
prosimy, aby nasi przyszli bracia
ukarali naszych morderców. ¦wiadków
naszego gnębienia,
którzy mieszkali w tej okolicy,
jeszcze raz prosimy o rozgłoszenie
tego morderstwa po całym
¶wiecie”
I wy poznajcie ich
los. Warto…
W drodze powrotnej
mieli¶my
okazję obejrzeć
wystawę naczyń ceramicznych w Muzeum
Technik Ceramicznych w Kole.
Autor
tekstu:
uczennica kl. IIa
- Klaudia
Uznańska
|